موافقتنامه راجع به متحدالشکل کردن علایم دریایی

موافقتنامه راجع به متحدالشکل کردن علایم دریایی

به منظور متحدالشکل کردن پاره‌ای از قواعد علامت‌گذاری دریایی موافقتنامه‌ای مشتمل بر یک مقدمه و ۱۱ ماده و یک نظامنامه ضمیمه در تاریخ ۱۳ مه ۱۹۳۶ در ژنو تنظیم و به امضا رسید و کشور ما نیز بر اساس ماده واحده مصوب ۱۳۱۶/۳/۲۰ به آن ملحق شد.

بر اساس این موافقتنامه در تمام مواردی که با نظارت مقامات صلاحیت‌دار علامتی در خاک دول اعضای متعاهد برای استفاده دریانوردان برای مقاصد نامبرده در نظامنامه ضمیمه نصب می‌شود ، هر یک از دول امضا کننده متعهد می‌شوند که در این باب فقط مقرراتی از طرف مقام نامبرده به موقع اجرا گذارده شود که مطابق با نظامنامه باشد و تدابیر اجراییه که برای این مقصود لازم است در اسرع اوقات ممکنه و در هر صورت قبل از انقضای مدت ده سال از تاریخ اجرای این موافقتنامه برای اراضی مربوطه بر حسب مورد می‌بایست انجام بگیرد.

هر دولت متعاهد سعی خواهد کرد در حدودی که عملاً برای آن امکان‌پذیر باشد مخصوصاً با در نظر گرفتن وسایل مالی خود مدت تحول بین ابتدا و انتهای اجرای تدابیر نامبرده را در خاک خود تقلیل دهد.

اسناد تصویب یا الحاق به این موافقتنامه به رئیس دبیرخانه جامعه ملل (سازمان ملل متحد) ارسال شده و از طرف مشارالیه وصول آن به دول ذی علاقه اعلام می‌شود.

مقررات مربوط به عملیات زیردریایی‌ها درباره ناوهای تجاری در موقع جنگ

صورت‌مجلس

از آنجایی که عهدنامه تقلیل و تحدید تسلیحات بحری که در ۲۲ آوریل ۱۳۹۰ در لندن امضا شده، از طرف تمام امضاکنندگان به تصویب نرسیده و نظر به اینکه عهدنامه مذکور به استثنای قسمت چهارم آنکه شامل بعضی مقررات راجع به رفتار و عملیات تحت‌البحری‌ها نسبت به کشتی‌های تجاری می‌باشد و به طور دائم معتبر است، در تاریخ ۳۱ دسامبر ۱۹۳۶ منقضی گردیده و نظر به اینکه در آخرین جمله ماده ۲۲ قسمت چهارم مذکور اعلام شده است که دول متعاهد سایر دول را دعوت می‌نمایند که رضایت خود را به مقررات مذکوره اظهار دارند و نظر به اینکه کلیه امضا کنندگان عهدنامه نامبرده مایلند حتی‌الامکان عده زیادی از دول مقرراتی که در قسمت چهار مذکور بیان شده مثل قواعد مقرره حقوق بین‌المللی قبول نمایند.

امضاکنندگان ذیل نمایندگان دول متبوعه‌شان، نظر به مقررات ماده ۲۲ عهدنامه از دولت انگلستان تقاضا می‌نمایند که مقررات مذکوره منضمه را فوراً به کلیه دولی که عهدنامه نامبرده را امضا نکرده‌اند، ابلاغ نموده و آنها را دعوت به الحاق قطعی و دائمی به آن بنمایند.

قواعد

۱- تحت‌البحری‌ها باید نسبت به کشتی‌های تجارتی طبق مقررات حقوق بین‌المللی که درباره کشتی‌های جنگی معمول است، رفتار نمایند.

۲- کشتی جنگی اعم از روی دریایی یا زیردریایی (به استثنای موقعی که کشتی تجارتی پس از اخطار امتناع از توقف نموده و یا مقاومت مسلحانه برای منع معاینه بنماید) نمی‌تواد کشتی تجارتی را غرق و یا او را غیر قابل دریانوردی کند ، بدون اینکه قبلاً مسافرین و عملجات و اسناد کشتی را در محل مطمئنی جا دهد.

قایق‌های کشتی تجارتی را نمی‌توان محل مطمئنی به منظور فوق تصور نمود مگر اینکه امنیت مسافرین و عملجات کشتی با رعایت وضعیت دریا و شرایط جوی به واسطه قرب جوار زمین و یا حضور کشتی دیگر که بتواند آنها را حمل نماید تأمین شده باشد.

این صورتجلسه و قواعد ضمیمه آن در لندن در تاریخ ششم نوامبر ۱۹۳۶ (۱۳۱۵/۸/۱۵) به توسط نماینده کشورهای اتازونی امریکا، استرالیا، کانادا، فرانسه، انگلیس، ژاپن، زلاند جدید، اتحادیه آفریقای جنوبی تحت عنوان «مقررات مربوط به عملیات زیردریایی‌ها درباره ناوهای تجارتی در موقع جنگ» به امضا رسید و کشور ما نیز بر اساس ماده واحده مورخ ۱۳۱۷/۱۰/۱۱ آن را تصویب کرد.